Skip to main content

Nieuwsbrief winter 2023

Beste ouder(s),

Zo aan het einde van het kalenderjaar kunnen we ook op onze school met recht zeggen: 'It’s beginning to look a lot like Christmas!' De aula is prachtig versierd met talloze guirlandes en geurt heerlijk naar de vele dennenbomen die er net na sinterklaas zijn geplaatst.

In de laatste week voor de kerstvakantie wordt ieder jaar door de ontwikkelgroep identiteit speciaal materiaal gemaakt voor de dagopeningen. In een wereld waarin kerst vaak wordt getypeerd door de ‘Christmas-channel’ met de bekende liedjes, mooie kleding, party’s en cadeaus, vinden we het belangrijk dat onze leerlingen ook de Bijbelse kerstboodschap meekrijgen. Hoe Maria en Jozef op reis moesten gaan om ver van huis een kindje te krijgen, een kind dat onze toekomst verandert en licht brengt in een donkere wereld.

Een mooie boodschap in een wereld waarin vrede, zo blijkt dagelijks weer, nog steeds ver te zoeken is. We willen onze leerlingen laten zien dat ook zij iedere dag een lichtpuntje kunnen zijn voor anderen. De talloze activiteiten in deze laatste weken getuigen daarvan. Voor wie bent u een lichtpuntje deze kerst?

Namens alle collega’s van CSG Willem van Oranje wens ik u Fijne Kerstdagen en een Gezegend Nieuwjaar toe!


Jeanette Warmels

Rector CSG Willem van Oranje

 

Kerst 2023

Het thema voor de dagopeningen van De Nieuwe Oase in de weken voorafgaand aan de kerstviering is dit jaar ‘Vrede’. Verlangend kijken wij uit naar vrede: in de wereld, in Europa, maar ook in ons eigen leven. De werkelijkheid is vaak weerbarstiger.

Juist met kerst kunnen we ons er pijnlijk van bewust zijn dat het nog lang geen vrede op aarde is. Want kerst is niet de roze wolk die wij er zo vaak van maken. Het is te gemakkelijk om in een kerstdienst, een -viering of tijdens een paar kerstdagen te spreken met grote woorden van liefde en vrede, als wij niet tegelijkertijd ook stilstaan bij alles wat er mis is in de wereld. Bij ons eigen onvermogen en bij de pijnlijke kant die ook deel is van het kerstverhaal. Want er zit in het kerstverhaal ook een pijnlijke kant.

Niet alleen gaat elke bevalling met pijn gepaard, de omstandigheden waaronder dit kind ter wereld komt zijn ronduit pijnlijk. Er is voor Jozef en de hoogzwangere Maria geen plaats.

Als je na 2000 jaar terugkijkt, moet je de pijnlijke constatering maken dat er ondanks de komst van de vredevorst weinig veranderd is en we weinig geleerd hebben.

Ook de ontmoeting van de wijzen met Herodes blijkt een pijnlijke vergissing met verregaande consequenties. Kerst is het verhaal van de geboorte van een kind. Zijn komst is een hoopvol teken in een donkere nacht. De geboorte van dit kind is een nieuw begin. Ondanks alles wat er fout gaat in de wereld geeft God ons een nieuwe kans. Hij geeft ons zijn eigen kind. Dit gaat over echte liefde.

Nieuwe medewerkers

Lara van Rijsbergen, 
docent Beeldende Vorming

Hallo! Ik ben Lara van Rijsbergen, en ik ben verheugd om dit schooljaar terug te zijn op de Willem van Oranje. Na 17 jaar in het onderwijs heb ik mijn weg teruggevonden naar De Willem, waar ik twee dagen per week op locatie Zoomwijck lesgeef in CKV (Culturele en kunstzinnige vorming), Kunst Beeldend en Kunst Algemeen. Mijn onderwijsreis begon hier, maar ik heb ook waardevolle ervaring opgedaan op CSG De Lage Waard in Papendrecht.

Buiten het klaslokaal deel ik mijn leven met mijn partner en kat in Dordrecht. In mijn vrije tijd omarm ik mijn passies: klimmen en creatief bezig zijn. Ook bezoek ik in mijn vrije tijd graag musea, concerten en voorstellingen in het theater. Mijn liefde voor kunst gaat hand in hand met mijn enthousiasme voor onderwijs, en ik kijk ernaar uit om samen met de leerlingen de wereld van creativiteit en kunst te blijven verkennen.

Anne Katrien Amse,
docent Grieks en Latijn

Mijn naam is Anne Katrien Amse en ik ben sinds dit schooljaar docent Griekse en Latijnse Taal en Cultuur op De Willem. Ik ben blij met de prettige sfeer die er op De Willem hangt en met de vriendelijke collega’s. Ik woon in Voorburg, ben getrouwd en heb twee kinderen en een kat die Delphi heet. Die heette al zo in het asiel, maar bij die klassieke naam dacht ik toen wel meteen: ‘Die is van ons!’ Ik ben geboren in Amsterdam en heb daar ook Klassieke Talen en Nieuw Grieks gestudeerd. Ik heb een brede werkervaring, ook buiten het onderwijs. Ik leg vanuit mijn vak graag de link naar hedendaagse gebeurtenissen of kunstuitingen en naar andere vakgebieden. Ik heb een Instagram-account waarop ik ongeveer eens per week een klassiek nieuwtje, meme of grapje publiceer. Verder sport ik graag: in september heb ik de Dam-tot-Dam-loop gedaan. Ik lees veel, en ik ga graag naar het theater en musea. In de vakantie ga ik graag kamperen en wandelen in de bergen. Maar een culturele citytrip is ook altijd leuk!

Mark Straathof,
ICT-medewerker

Mijn naam is Mark Straathof. Sinds 1 augustus 2023 ben ik ICT-medewerker bij CSG Willem van Oranje op locatie Zoomwijck. Ik ben geboren en getogen in Delft, maar voor de liefde ben ik verhuisd naar het rustige en kleine Puttershoek, waar ik nu al 6 jaar gelukkig samenwoon met mijn vrouw en oude poes, genaamd Tijger. In mijn vrije tijd videogame ik graag op mijn computer die ik zelf in elkaar heb gezet, of een van de vele consoles die we thuis hebben staan. Ik ben zelf ook gek op fantasie, zo lees ik graag boeken als De Dwergen en Lord of the Rings. Daarnaast ben ik ook tekenaar en maak ik digitale illustraties van fantasiewezens tot originele karakters ook wel OC’s genoemd.

Hiervoor werkte ik in de elektronische sector in de detailhandel. Na mijzelf vele jaren met plezier verder in computers en software te hebben ontwikkeld, wilde ik graag een hele andere kant op. Die heeft De Willem mij geboden en nu werk ik hier al 5 maanden met veel plezier op school.

Nieuw vak: Praktijkgericht programma op de havo

In schooljaar 2024-2025 starten we met een nieuw vak in havo 4: Praktijkgericht Programma (PGP). Bij dit vak gaan leerlingen in teams aan de slag met een inhoudelijk vraagstuk van een bedrijf of instantie in de Hoeksche Waard. 

Onze leerlingen krijgen op deze manier een unieke kans om al in een vroeg stadium kennis te maken met het bedrijfsleven in hun eigen regio. Zij krijgen in een periode van 8 weken 3 uur per week de tijd om aan het vraagstuk te werken, waarbij zij coachende ondersteuning krijgen van de docenten. Het eindresultaat wordt beoordeeld met een cijfer dat ook op het diploma komt en als een volwaardig vak wordt gerekend. In de vijfde klas worden de praktijkgerichte programma’s langer en zijn er ook complexere opdrachten nodig. Dit speelt vanaf schooljaar 2025-2026.

De sectoren waarin de leerlingen gaan werken zijn Onderwijs; Gezondheid; Economie & communicatie en Kunst & cultuur. Na een oproep bij het bedrijfsleven hebben zich al meer dan tien ondernemingen gemeld die interesse hebben in deze samenwerking. Dat is een mooie opsteker voor deze pilot, waarvoor wij subsidie hebben ontvangen van het Rijk.

Praktijkgericht werken heeft onder meer als doel dat havo-leerlingen met meer kennis van zaken een vervolgopleiding kiezen. Uit cijfers blijkt namelijk dat 30 procent van de leerlingen in het eerste jaar van het hbo afhaakt omdat ze niet de juiste keuze hebben gemaakt. Havo 3-leerlingen en leerlingen die na het behalen van hun mavo-diploma verder willen op de havo krijgen in januari meer informatie over dit nieuwe vak.

Jongerenwerkers Jong HW actief

Sinds het begin van dit schooljaar zijn er iedere donderdag twee jongerenwerkers actief op beide locaties van onze school. Frank den Tuinder is een van hen, hij vertelt over de ervaringen tot nog toe.

‘’De eerste helft van het schooljaar zit er bijna op. Wat was het leuk om de leerlingen te leren kennen! Natuurlijk hebben we nog lang niet iedereen ontmoet, maar we merken dat de leerlingen gewend raken aan onze aanwezigheid. Tegenwoordig komen er meer mensen naar ons toe dan wij naar hen.

We voeren openhartige gesprekken over verslaving, woede, ziekte en verdriet, ruzie met ouders en te laat komen, maar ook over basketbal, gamen, zaterdagavond, vrienden en de sterk ruikende parfum van sommige docenten. Leerlingen vertellen graag hun verhaal, en dat is heel erg mooi. Het is aan ons om die verhalen om te zetten in activiteiten waar de leerlingen wat aan hebben. Zo hebben we recent de voorlichting over alcohol, vapen, drugs en social media aan alle 2e, 3e en 4e klassen afgerond. Ook tijdens deze lessen kwamen leuke, maar soms ook minder leuke verhalen naar boven. Eén lesuur voorlichting per klas is natuurlijk erg kort, en we zijn dan ook hard bezig aan een vervolg. We kijken enorm uit naar de tweede helft van het schooljaar, we gaan er wat moois van maken. Fijne feestdagen en een goed uiteinde!’’

Ziek melden in Magister

Graag willen wij u nogmaals vragen om zieke leerlingen af te melden in de Magister App. Dit is voor u en ons de snelste manier van werken. De afdelingssecretariaten ontvangen iedere morgen nog veel telefonische meldingen, dit kost veel tijd en ouders die voor een andere reden bellen, moeten daardoor vaak lang wachten. We werken er hard aan om het melden van andere redenen van absentie ook mogelijk te maken in de app.

De ziekmelding kan overigens alleen via het ouderaccount worden gedaan. Heeft u geen inloggegevens meer? Meld dit bij [email protected], dan krijgt u een nieuwe code toegestuurd.

Bij voorbaat dank!

Veel belangstelling voor Open Avond Zoomwijck

Vrijdag 8 december hebben we een druk bezochte Open Avond op locatie Zoomwijck gehad. Ruim 300 leerlingen uit groep 7 en 8 van het basisonderwijs én hun ouders maakten van de gelegenheid gebruik om kennis te maken met onze school, de verschillende vakken, de docenten en natuurlijk de leerlingen.

Vertegenwoordigers van de Leerlingenraad stonden bij de entree en reikten oranje rugzakjes met een brochure en pen uit aan de bezoekers. Ook kregen zij een letterpuzzelkaart waarmee zij door de hele school werden geleid. Op alle verdiepingen was het gezellig druk, er werden demonstraties gegeven en de leerlingen konden deelnemen aan activiteiten. Ook was er ruimte om vragen te stellen of rustig een gesprek te voeren.

Vrijdag 12 januari 2024 wordt de Open Avond op locatie Poortwijk gehouden van 17.00 tot 21.00 uur.

Kerstacties voor het goede doel

De laatste vrijdag voor de kerstvakantie is op onze school traditiegetrouw de dag dat we een kerstwijding houden en ons inzetten voor goede doelen. Dit jaar worden de meeste acties gevoerd voor het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. De leerlingen van mavo 4 laten zich op 22 december sponsoren tijdens de kerstmutsenwandeling van  busstation Heinenoord naar school. Op locatie Zoomwijck wordt net als vorig jaar de ‘De Willem Kerstmarkt’ gehouden. Daar worden tweedehands boeken en kleding en allerlei lekkernijen verkocht. De opbrengst van deze verkoop is ook voor het Sophia. Op de markt op het schoolplein staat ook een kraam waar producten voor de Voedselbank Hoeksche Waard worden ingezameld. Havo 3 krijgt een spreker van stichting De Hoop uit Dordrecht op bezoek bij de viering. We hopen op mooie opbrengsten voor deze goede doelen.

De kerstactiviteiten beginnen om 9.00 uur, tenzij anders is afgesproken met de mentor.

Recept voor een bijzonder kerstdiner

We moeten even opwarmen, mijn kleindochter en ik.

Moe maar voldaan ploffen we neer bij de haard met een beker warme chocolademelk. We hebben zojuist een stevige wandeling gemaakt. Het was ijzig koud buiten, maar toch wilden we deze kans benutten. Zo vaak gebeurt het niet dat er zo’n pak sneeuw valt.
‘Oma,’ hoor ik het stemmetje van mijn kleindochter, ‘u houdt toch ook heel veel van sneeuw?’

Ik kijk uit het raam en zie dat uit de loodgrijze lucht nog steeds sneeuwvlokken dwarrelen. Ik zuig het beeld in me op: De straat is vol leven. De lantarenpalen zijn nog net niet aangesprongen en het lijkt wel of de sneeuw alle kinderen voor het donker nog de straat op jaagt. Mensen haasten zich naar de winkels voor de laatste boodschappen voor hun luxe kerstdiners. Zij lijken het veel te druk te hebben om de sneeuw op te merken.

‘Ja, meisje’, bevestig ik, ‘oma houdt heel veel van sneeuw en vooral met Kerst. Dan moet ik altijd denken aan mijn allereerste, witte Kerst…’

‘Maartje, Maartje!’ De stem van mijn jongere zusje maakt me wakker. Geërgerd trek ik de warme dekens over mijn oren, totdat het tot me doordringt hoe opgewekt ze klinkt. Ik weet het al weer, het is Kerst. Maar Geertje roept heel enthousiast: ‘Er is sneeuw gevallen!’ Dat laat ik me geen tweede keer zeggen; voor sneeuw spring ik meteen mijn bed uit. Geertje heeft gelijk, het is prachtig buiten. Geertje is al aangekleed en ik hijs me ook snel in mijn warme kleren.

Onze wangen zijn roodgekleurd en onze handen tintelen als we klaar zijn met het bouwen van een reusachtige sneeuwpop.

Moeder heeft speciaal voor het kerstmenu wat winterpeen achter de hand gehouden. Nu komt ze ons er eentje brengen.


‘Zo’n mooie sneeuwpop verdient een mooie neus,’ lacht ze vrolijk.

Het is al vier jaar lang oorlog en er is niet veel eten meer. Zelfs op onze boerderij wordt het voedsel nu schaars. Er komen steeds vaker mensen van heinden en ver om bij ons eten te halen.

Vader en moeder proberen zoveel mogelijk de helpende hand te bieden, want zij vinden dat we moeten delen van onze rijkdom. Dat vind ik wel een beetje vreemd, we zijn immers helemaal niet rijk. Toch snap ik best dat we elkaar nu moeten helpen. Daarom twijfel ik nog wat over die peen. Maar mama knikt me toe, ze begrijpt wel waarom ik twijfel, maar het mag echt. Eén winterpeen voor de sneeuwpop. Omdat het feest is vandaag.

Met z’n vieren genieten we van ons kerstdiner: hutspot met een klein stukje spek. Ik kan me niet herinneren dat iets me ooit zo goed heeft gesmaakt. Na het eten loop ik naar het raam en schuif voorzichtig een klein stukje van het verduisteringsgordijn opzij. Ik wil nog even een glimp van onze sneeuwpop opvangen. Ik zie zijn vage silhouet in het maanlicht en ik voel me warm worden van trots.

Als Geertje en ik de volgende dag verwoede pogingen doen om het erf sneeuwvrij te krijgen, zien we twee mensen naderen. Moeder heeft hen ook al gezien en komt naar buiten. Ze nodigt hen uit in onze warme keuken. Het zijn een vader en zijn zoontje. Met open mond luisteren we naar hun verhaal. Ze komen uit het Westen en zijn al dagen onderweg op zoek naar eten voor hun gezin. Er is in de grote steden bijna niets meer te krijgen, vertellen ze.

Moeder maakt de logeerkamer in orde. De twee gasten blijven vannacht slapen; vooral zoon Kees is te uitgeput om de lange tocht naar huis meteen weer te hervatten.

Die tweede kerstavond eten we weer hutspot, nu met z’n zessen. De gasten vallen op het kerstmaal aan en verzuchten: ‘Dit is echt het allerbeste kerstdiner wat we ooit hebben gegeten’.

Na een goede nachtrust en met een gevulde maag, vertrekken de twee. Thuis wachten een vrouw en nog drie kinderen op hen. Ze krijgen eten mee voor thuis. Het is niet genoeg, beseft vader, maar er is niet meer. Ik loop een klein stukje met hen op. Dan ziet Kees de sneeuwpop. Hij is er verrukt van.

‘Heb jij die gemaakt?’ vraagt hij, ‘hij is prachtig, ik heb nog nooit zo’n mooie gezien.’

Ik knik trots. Dan nemen we afscheid van elkaar.
Verdrietig kijk ik hen na, wat heb ik met hen te doen. Pas als ik hen bijna niet meer kan zien, draai ik me om. Ik kijk recht in het gezicht van de sneeuwpop. Wat staart hij mij opeens verwijtend aan. Gemeen bijna. Zijn zwarte kraaloogjes loensen en zijn steentjesmond trekt een scheve grijns. Maar dat hij zo boosaardig kijkt, komt vooral door zijn neus, weet ik ineens: de grote, knaloranje peen.

In een flits trek ik de peen uit de sneeuwpop en begin te rennen. Ik ren zo hard ik kan en roep hard: ‘Kees, wacht!’

Als ik hen eindelijk ingehaald heb, duw ik Kees de peen in zijn hand en ren zonder wat te zeggen terug naar huis, naar de sneeuwpop. Hij ziet er raar uit met dat gapende, zwarte gat in zijn gezicht. Raar, maar hij kijkt niet meer gemeen of verwijtend.

Als Geertje hoort wat er aan de hand is, moeten we heel hard lachen om die rare sneeuwman, zo hard dat er tranen over onze wangen biggelen.

Mijn kleindochter slaakt een diepe zucht.

Ik glimlach om de herinnering. En vader en moeder? Ach, wat waren ze trots op ons. En wat ben ik trots op hen, nog steeds. Niet geld en bezit waren hun rijkdom, maar gastvrijheid en vriendelijkheid. Ze deelden er royaal van uit. Maar dat zal ik haar later wel vertellen, mijn kleindochter van vijf.

Ik sta op. ‘Ik ga naar de keuken. Vanavond komen immers jouw papa en mama eten. En ook tante Geertje.’

Voor de ingrediënten van mijn kerstrecept hoef ik gelukkig niet naar de drukke winkels om boodschappen te doen of uren in de keuken te staan, denk ik, terwijl ik de aardappelen schil. Daardoor heb ik mijn dag aan veel waardevoller zaken kunnen besteden. Toch staat mijn gasten vanavond een bijzonder kerstdiner te wachten. Een diner naar een zeventig jaar oud recept.

Ik heb er geen receptenboek voor nodig, ik ken het uit mijn hoofd. Het staat voor altijd in mijn geheugen gegrift.

Ik pink een traantje weg. Dat heb je, met uien…

(Uit kerstbundel 'Volg de sterren')

De Willem: toekomstgericht, uniek en verbonden.